W czasie seminarium na psychodramatycznej scenie w lekkiej, pogodnej formie przyjrzymy się poważnym teoriom tego jak zabawa wpływa na nasze życie, doświadczymy jak może wpływać na proces terapeutyczny.
Np. według Eriksona – zabawa jest areną, na której człowiek odgrywa swoje lęki, obawy, pragnienia i nadzieje… „W zmaganiu się ze swoim organizmem i otoczeniem społecznym oraz ze sobą zabawa staje się czynnikiem sprzyjającym pokonywaniu trudności…”,
a Freud uważał, że „zabawa służy redukcji napięć, jakie przeżywa dziecko, redukcja owa dokonuje się poprzez powtarzanie sytuacji przykrej i nadawanie jej nowej symboliki. Samo zaś powtarzanie trwa dotąd, aż wytrąci się w niej to, co było przykre, aż nastąpi oczyszczenie”.
W miarę rozwoju ego symboliczna ekspresja tego, co pożądane, lecz nieakceptowane, staje się niemożliwa, zabawę zastępują żarty i dowcip oraz twórczość artystyczna.